Op zaterdag 4 mei 2024 

Vlaanderenstraat vroeger en nu, een toeristische ader in Oostende 

Wandeling in het kader van de dubbeltentoonstelling in Theobalds Boothuisje: ‘De Vlaanderenstraat ten tijde van James Ensor (1860-1949)’ & ‘Patchwork of Ensor’s street by Irène Philips’.

De VLAANDERENSTRAAT is, eenmaal het Wapenplein voorbij, bij inwoners en toeristen bekend, als het ‘verlengde’ van de langste en belangrijke Oostendse winkelwandelstraat, de Kapellestraat. Samen vormen ze de wandelas tussen de huidige twee marinadokken en de zeedijk, die na de koning zijn dood, de Albert I Promenade werd. Tot kort voor WOII was er een treinstation in werking aan het begin van die as, zodat reizigers zomaar in één rechte lijn de Noordzee konden inlopen. Als internationaal verkeersknooppunt heeft Oostende lang de luxe van twee treinstations gekend. Het nog steeds bestaande treinstation Oostende-Kaai van 1913 en het station Oostende-Stad langs het tweede dok waar nu de Mercator ligt en een supermarkt gevestigd is. Het eerste stenen station Oostende-Stad was klaar in 1844. Het werd geïncorporeerd in een groter station in Engelse neo-Tudorstijl tussen 1880 en 1882. Dat werd gesloopt in 1956. De Vlaanderenstraat had de beste troeven om de toeristisch-economische slagader van Oostende te worden.